Gece.

Saat 11.30

Hava -31 derece.

Ayaza kesmiş her taraf.

Kar yağıyor kar üstüne.

Yürüyen hayat gecen zamanla kolkola……

Ne bir santim ileri ne bir santim geri.

Kim kimi tüketmekte orası meçhul.

Altmışa dayanan yaşımı ve geçen zamanı düşündüm.

Bir de kışları.

Kör Hasan, geçmişinden kesitler anlatırken;

Kışlar gelir geçer amma it yediği soğuğu bilir.

Derdi.

Korkmayın geçmişte şöyle kaçıp böyle kuyruk tuttuğumu anlatacak değilim.

Çünkü artık para etmiyor onlar, bit pazarında bile.

Bazı arkadaşlar soruyor niye sustun yazmıyorsun diye.

Ben de masal yazayım dedim.

Kış uykusuna ve uykudan öncesine(!) iyi gelir diye.

Ormana bahar gelmiş.

Doğayla birlikte uyanan tüm canlılar davet edilmiş.

Şölen var.

Her canlı marifetler sergilemiş.

Ak nergiz kokular yaymış.

Çiğdem boyun kırmış.

Kardelen ılık bahar rüzgarıyla dansını yapmış.

Bülbül şakımış….

Aslan kükremiş…..

Sesi çıkmayan kurbağaya dönmüşler;

Ya yok mu sende bir marifet diye sormuşlar

Kurbağa;

Bende marifet çok çok olmasınada şimdilik ağzıma su doluyor !

Demiş.

Susmak deyince aklıma Shekaespare geldi.

Susumak korkudan mı acaba diye düşündüm.

Bir şey daha anlatayım.

Kararı size bırakayım.

FARE YÜREĞİ !! 

Bir Hint masalına göre, kediden korktuğu için devamlı endişe içinde yaşayan bir fare vardır.
Büyücünün biri fareye acır ve onu bir kediye dönüştürür.
Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de köpekten korkmaya başlar.
...Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüştürür.
Kaplan olan fare, sevineceği yerde avcıdan korkmaya baslar.
Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yok.
Onu eski haline döndürür. Ve der ki,”Sen cesaretsiz ve korkak birisin.
Sende sadece bir farenin yüreği var. O yüzden ben sana yardım edemem.”

Ünlü yazar Shekaespare, bu konuda söyle diyor :
“İnsanların çoğu sevmekten korkuyor, kaybetmekten korktuğu için..
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için ...

Şimdi söyleyin çekinmeyin.

Bırakın bir kenara “Çatal yürek civan oluşunuzu”

Söyleyin;

Ben –sen –o-biz –siz- onlar

Hep birlikte KORKAK MIYIZ!